کلکته، شهر عود و چای و ادویه

مجموعه: مکانهای تفریحی جهان

کلکته یکی از هندی‌ترین شهرهای هندوستان است. در کتاب‌های تاریخ مدارس اسم کلکته را زیاد شنیده‌ایم اما این شهر به راستی چه جور جایی است؟

کلکته، یکی از شهرهای مهم هند است که تا چند سال پیش پرجمعیت‌ترین شهر هند بود ولی اکنون دهلی و بمبئی از آن پرجمعیت‌ترند. از سال ۱۷۷۲ تا ۱۹۱۱ کلکته پایتخت هندوستان بود و پس از آن مرکزیت حکومت به دهلی نو انتقال یافت.

از سال ۲۰۰۱ نام این شهر را به «کولکاتا» برگرداندند تا به تلفظ بنگالی آن نزدیک‌تر باشد ولی همچنان در نوشته‌های فارسی مانند برخی دیگر از زبان‌ها همان صورت قدیمی به‌کار می‌رود.

 

کلکته، مرکز ایالت بنگال غربی و پایتخت پیشین هندوستان است. با اینکه یک وقتی این شهر پرجمعیت‌ترین شهر هند بود، اما این عنوان را هم به همراه عنوان پایتخت به دهلی‌نو واگذار کرد و امروزه، به عنوان شهر پر جنب‌وجوش هند شناخته می‌شود؛ شهری بزرگ با خیابان‌های تو در تو، رستوران‌ها، زندگی شبانه و دیدنی‌هایی فریبنده که فرهنگ هند را به خوبی نشان می‌دهد.

 

کلکته آب و هوای گرم و مرطوب دارد. زمستان‌هایش معمولا یک ماه و نیم بیشتر طول نمی‌کشد و دمای هوایش به کمتر از 10 درجه سانتی‌گراد نمی‌رسد. گرم‌ترین ماه سال هم، ماه مه با نزدیک 40 درجه سانتی‌گراد است. تمام فصل‌ها بنا به سلیقه، مسافران خودش را دارد ولی با وجود دمای هوا، تعطیلات تابستان یا ژانویه می‌تواند فصل شلوغی برای سفر به کلکته باشد. به هر حال، اگر عادت به گرمای زیاد ندارید، با توجه به اینکه غذاهایی که در هند می‌خورید پر از ادویه و فلفل خواهند بود، نوشیدن آب سالم و لیمو را فراموش نکنید. تجربه غذاهای متفاوت که از عطر و طعم‌شان نمی‌توان چشم‌پوشی کرد، ممکن است با عادت‌های غذایی شما سازگار نباشد و گرمای هوا نیز آن را تشدید کند؛ قبل از انتخاب زمان سفر، به همه اینها خوب فکر کنید.

 اگر مسافر این شهر هستید
اگر با هواپیما به این شهر سفر کرده باشید، اولین میزبان شما فرودگاه بین‌المللی نتاجی سوباش کلکته خواهد بود که مانند بقیه فرودگاه‌های شهرهای مطرح هند، مجهز و مدرن است. فرودگاه، حدود 20‌کیلومتر با شهر فاصله دارد و برای رفت و آمد می‌توانید از تاکسی یا اتوبوس استفاده کنید. یک خط ترن جدید هم هست که فرودگاه را به مرکز شهر وصل کرده. اگر تاکسی‌های فرودگاه یا داخل شهر، از تاکسی‌متر استفاده نمی‌کردند بهتر است قبل از سوار شدن سر قیمت با آنها به توافق برسید.

 

اتوبوس‌های کلکته در پنج خط جداگانه حرکت می‌کنند و در صورتی که آدرس دقیقی از مقصد نداشته باشید، بهتر است از راننده راهنمایی بخواهید. اتوبوس‌ها کولر و صندلی‌های راحتی دارند و از مهم‌ترین وسایل نقلیه در کلکته شناخته می‌شوند.

کلکته یکی از متنوع‌ترین راه‌های حمل و نقل را در جهان دارد: خطوط اتوبوس، تاکسی‌های زردرنگ، قایق‌هایی که مسافران را دو طرف رودخانه جابه‌جا می‌کنند، متروی کلکته که اولین قطار زیرزمینی هندوستان بوده، تراموای کلکته که تنها تراموای موجود در هند است، قطارها که در حومه شهر هستند و در آخر ریکشاها، موتورهای سه‌چرخه هندی که خیلی تند و تیزند و گاهی کابین بدون درشان با گل و مهره تزیین می‌شود. ریکشاها را در مناطق قدیمی کلکته، یعنی شمال شهر، بیشتر پیدا می‌کنید. جنوب کلکته، منطقه‌ای جدید و در حال توسعه است که قلب تجاری شهر به شمار می‌آید.

تقریبا اولین چیزی که در تمام شهرهای هندوستان به چشم می‌آید، رنگ‌ها و نقش‌ونگارها هستند؛ از لباس و جواهرات گرفته تا ساختمان‌ها و تزئینات خیابان. همه جا پر از رنگ است. حالا تصور کنید زمان فستیوال‌ها، کلکته چه ظاهری پیدا می‌کند. مثلا دورگا پوجا یک جشن آیینی هندی است که یک بار اول تابستان و یک بار اول زمستان برگزار می‌شود. به مناسبت این جشن در خیابان‌ها چادرهای رنگی برپا می‌کنند، مراسم رقص و پرستش دارند و عود و رنگ‌های مقدس به یکدیگر می‌پاشند و در یک کلام شهر پر از رنگ می‌شود.

 دیدنی‌های کلکته

 

 یکی از مهم‌ترین بناهای کلکته، کاخ تماشایی ویکتوریاست که به سبک معماری ایتالیایی و به یاد پرنسس زیبای هندی، راجا، ساخته شده است. کاخ ویکتوریا در امتداد خیابان جورج‌گیت، میان پارکی زیبا قرار گرفته و به غیر از توریست‌ها، مردم محلی نیز برای گشت و گذار به اینجا می‌آیند.  حالا که تا نزدیکی کاخ ویکتوریا آمده‌اید، بد نیست پیاده‌روی در خیابان چورینگی را هم تجربه کنید. خیابانی سرسبز با نورپردازی‌های تماشایی که به قلعه عظیم و تسخیرناپذیر انگلستان ختم می‌شود.

 

 قلعه هنوز هم تحت حفاظت‌های شدید امنیتی است و تنها با مجوزهای خاص می‌توان از آن بازدید کرد. تقریبا بیشتر دیدنی‌های کلکته در همین خیابان چورینگی جمع شده‌اند؛ موزه هندی‌ها که در سال ١٨٧٧ به سبک معماری ایتالیایی ساخته شده، مجموعه‌ای از دیدنی‌های عجیب و غریب از هند و حتی جاهای دیگر جهان را در خودش جا داده. اطراف منطقه فورت‌ویلیلم، در نزدیکی همین خیابان، رستوران‌های بسیاری را می‌توان پیدا کرد. با اینکه کمتر پیش می‌آید کسی در هند، هوس غذای چینی کرده باشد، ولی تعداد رستوران‌های بین‌المللی در این شهر کم نیست.

 

 در کل بیشتر توریست‌ها سعی می‌کنند در همین دور و بر خیابان چورینگی اقامت داشته باشند. این منطقه هتل‌های خوبی هم دارد که شاید در زمان تعطیلات قیمت بالاتری داشته باشند ولی خیال‌تان را از بابت رفت و آمد و مسیرهای شلوغ راحت می‌کنند؛ البته هتل‌های خیابان سادر هم به خاطر قیمت‌های مقرون به صرفه و دسترسی آسان به وسایل نقلیه عمومی طرفدارهای خودشان را دارند.

 

 یکی دیگر از مناطق پر رفت و آمد کلکته که برای توریست‌ها هم خیلی دوست‌داشتنی است، باغ‌های بی‌بی‌دی است؛ اطراف این باغ چند تایی مرکز خرید، سینما و مسجد قدیمی تیپو سلطان قرار گرفته. در قسمت جنوبی این منطقه، محله چینی‌ها واقع شده. با اینکه چینی‌ها دیگر زیاد به کلکته مهاجرت نمی‌کنند، ولی هنوز بازار و دو معبد رنگارنگ چینی در این شهر باقی مانده‌اند. در میان بازار شلوغ چینی‌ها، کلیسای ارامنه با نمای سفید رنگش که اوایل قرن 18 ساخته شده، آرام ایستاده است.

 

 اطراف باغ بی‌بی‌دی، چشمه آبی وجود دارد که در قدیم آب کلکته را تامین می‌کرده و به همین خاطر مردم شهر آن ناحیه را میدان مخزن می‌نامند. در این ناحیه ساختمان‌های مستعمراتی زیادی با معماری‌های متفاوت وجود دارند. گاهی از عمر ساختمان نزدیک به 300 سال می‌گذرد، اما هنوز هم مردم یا بخش‌های دولتی در آن اقامت دارند.

 صنایع دستی را از یاد نبرید

کلکته یکی از مهم‌ترین مراکز تجاری صنایع دستی هند است. مثلا لوازم چرمی و چوبی با کنده‌کاری‌ها یا زری‌دوزی‌های منحصربه‌فردی که گاهی داستانی از یک شعر را روایت می‌کنند. به خاطر ارزش هنری و یگانه‌ بودن این آثار در جهان شاید در مراکز خرید بزرگ مثل متروپولیس (نزدیک هایلند پارک) و متروپلازا (نزدیک سفارت انگلستان) قیمت‌های خیلی بالایی داشته باشند، ولی اکثر آ‌نها را در بازارهای محلی مثل بازار کیدرپور با قیمت‌های پایین‌تری می‌توان خرید.

 

  

 معمولا انتخاب بین بدلیجات، لباس‌ها، عودها و ادویه‌های هندی سخت است، ولی به هر حال همه مسافران وسوسه می‌شوند تکه کوچکی از این همه رنگ و بو را توی چمدان‌های‌شان جا دهند. اگر در کلکته وقت بیشتری داشتید رودخانه مقدس هوگلی را از یاد نبرید؛ مخصوصا اگر در زمان فستیوال پوجا در کلکته بودید. در ایام جشن، بت‌ها و مجسمه‌های هندی را داخل این رودخانه می‌اندازند و معتقدند روح مقدس آنها برای همیشه در این رودخانه باقی می‌ماند.

منبع:7sobh.com



دور دنیا با یک کلیک

• هند بهترین مکان برای این جور چیز هاست!
• آشنایی با غارهای آجانتا (هند)
• جاذبه های گردشگری هندوستان
• سفر به گوا، سالم ترین شهر هند
• معبد خورشید در اوریسا - هند (+ تصاویر)
• معدن شعله ور در هند (+ تصاویر)

هندوستان کوچک ایران!

مجموعه: مکانهای تفریحی جهان

چشمه‌های آبگرم، آبشار و آب معدنی و گوگردی در شهرستان نیکشهر سیستان و بلوچستان وجود دارد که همواره در فصول مختلف پذیرای گردشگران است.
گردشگری سلامت نوعی از گردشگری است که به منظور حف1 بهبود و حصول مجدد سلامت جسمی و ذهنی فرد در مدت بیش از 24 ساعت و کمتر از یک‌سال صورت می‌گیرد. گردشگری تندرستی شامل سفر به دهکده‌های سلامت و مناطق دارای چشمه‌های آب معدنی و آبگرم برای رهایی از تنش‌های زندگی روزمره و تجدید قوا بدون دخالت و نظارت پزشک است.
چشمه‌های آبگرم یکی از زیباترین و در عین حال اعجاب انگیزترین جلوه‌های طبیعی جنوب سیستان و بلوچستان به‌شمار می‌رود که همواره مقصد گردشگری مردم استان و گردشگران دیگر نقاط ایران است.

 

 چشمه‌های آبگرم و معدنی دهستان «چانف» عارضه طبیعی کمتر شناخته شده در شهرستان گرمسیری نیکشهر در جنوب سیستان و بلوچستان است که علاوه بر زیبایی سحرانگیزش، بیماران را شفا می‌دهد. این چشمه‌ها به سبب داشتن املاح معدنی، خواص طبی و شفابخش برخی بیماری‌ها، همواره پذیرای گردشگران بسیاری است.
چشمه‌های آبگرم و آب معدنی چانف در 25 کیلومتری مرکز این دهستان در منطقه «آهوران» از توابع بخش لاشار و در میان کوه‌های آن قرار گرفته است. کوهستانی بودن منطقه و وجود جاذبه‌های طبیعی سبب جذب گردشگران زیادی به این شهرستان به ویژه در فصل زمستان است.
بر اساس تحقیقات، در بین چشمه‌های موجود در نیکشهر، چشمه آب معدنی چانف به دلیل اثرگذاری آن در دفع سنگ کلیه بیشترین آمار جذب گردشگران منطقه را به خود اختصاص داده است. در حال حاضر بیش از 472 چشمه آبگرم و معدنی در کشورمان شناسایی شده است هر یک از آنها ترکیبات، اثرات و استانداردهای خاص خود را دارند
کوهستانی بودن منطقه آهوران سبب شده که چشمه‌های آب معدنی و آبگرم زیادی از دل کوه‌ها به بیرون تراوش و گردشگران را محسور کند همچنین آب و هوای مساعد منطقه آهوران باعث رویش گیاهان دارویی و نادر بسیاری در اطراف چشمه‌ها و کوه‌ها شده است.
مهم‌ترین جاذبه‌های طبیعی شهرستان نیکشهر، چشمه‌های آبگرم و معدنی و گوگردی می‌باشد و این چشمه‌ها در روستای شیرآباد، دهستان چانف و بخش‌های فنوج و قصرقند و مرکزی این شهرستان واقع شدند. چشمه‌های آبگرم، معدنی و گوگردی نیکشهر برای درمان بسیاری از بیماری‌های پوستی، درد مفاصل و عضلانی مفید است.

 

شهرستان نیکشهر
بر اساس تحقیقات، در بین چشمه‌های موجود در نیکشهر، چشمه آب معدنی چانف به دلیل اثرگذاری آن در دفع سنگ کلیه بیشترین آمار جذب گردشگران منطقه را به خود اختصاص داده است. در حال حاضر بیش از 472 چشمه آبگرم و معدنی در کشورمان شناسایی شده است هر یک از آنها ترکیبات، اثرات و استانداردهای خاص خود را دارند.
با توجه به مطالعات انجام شده درباره مقاصد چشمه‌های معدنی، امروزه گردشگران سلامت به دنبال احساس و ظاهر بهتری هستند. فرد با حضور در این اماکن، علاوه بر جستجوی سلامت و تناسب، به تفریح و سرگرمی و گذران اوقات فراغت خود نیز می‌پردازد.

 

  کجا برویم؟
شهرستان نیکشهر به فاصله 135 کیلومتری بندر چابهار با دارا بودن رودخانه‌های فصلی و دائمی، قطب کشاورزی است به‌طوری که در کنار تولیدات باغی نظیر انواع خرما و مرکبات، محصول برنج نیز دارد. جالب است بدانید که از آنجا که آب وهوای شهرستان گرمسیری بوده، و در این نوع آب و هوا بیشترین نوع محصولات کشاورزی قابل کشت و برداشت است، نام هندوستان کوچک بر این منطقه گذاشته شده.

 

  دیدنی‌های نیکشهر
به جز چشمه های آب معدنی، شهرستان نیکشهر بناهای تاریخی فراوانی دارد که نشانگر وجود تمدنهای پراکنده از هزاره‌های قبل از میلاد تا عصر حاضر در این منطقه است. برخی آثار برجسته شناسایی شده شهرستان عبارت‌اند از: قلعه‌های تاریخی از جمله قلعه قصرقند، نیک شهر، بنت، فنوج، اسپکه، هیت و چانف، ده محوطه و تپه پیش از تاریخ، پنج درخت کهنسال، سنگ نگاره‌های شمال قصرقند و مسجد عبدالقادر در مجاور قلعه نیک شهر.

برگرفته از: میراث فرهنگی سیستان و بلوچستان، سازمان تبلیغات اسلامی
tebyan.net



دور دنیا با یک کلیک

• آبگرم های ایران؛ بهترین گزینه برای فصل سرما

با اتومبیل به گرجستان برویم!

مجموعه: مکانهای تفریحی جهان

اگرچه مسافرت با هواپیما به راحتی و سهولت انجام می‌شود، اما سفر زمینی و با اتومبیل شخصی تجربه‌ای است هیجان‌انگیز؛ گویا رسیدن به مقصد نیز جزئی از سفر است و هر لحظه آن درگیر شدن با مردم و طبیعتی است که در سفر با هواپیما از آنها حتی نقطه‌ای نیز گاه به‌جا نمی‌ماند. آنچه می‌خوانید گزارش سفری است به گرجستان از راه زمینی ترکیه و با اتومبیل شخصی.
چهارهزار کیلومتر رانندگی در ایران و ترکیه پس از تعیین زمان سفر، نوبت به اخذ ویزا رسید، از آنجا که ترکیه نیاز به گرفتن ویزا نداشت، ما تنها برای رفتن به گرجستان اقدام به این کار کردیم. باید سری به سفارت گرجستان می‌زدیم و درخواست می‌دادیم.

پس از انجام این محله، ویزا در دست با ماشین شخصی راهی گرجستان شدیم. ساعت 10:30 شب بود که به سمت مرز بازرگان به راه افتادیم و نزدیک 12 ساعت بعد به مرز رسیدیم.

پیشتر از طریق وب‌گردی می‌دانستیم که در مرز ممکن است کمی معطل شویم و این زمان را برای خودمان دو ساعت در نظر گرفته بودیم، اما پس از رسیدن با ترافیک شدید اتومبیل‌های شخصی و اتوبوس‌ها مواجه شدیم و از آنجا که هنوز فرهنگ صف در ایران جا نیفتاده و جلو زدن در صف به زرنگی تعبیر می‌شود، مجبور شدیم هفت ساعتی را در صف بمانیم و گاه شاهد برخوردهای لفظی و فیزیکی رانندگان زرنگ با کسانی باشیم که در صف بودند.

پس از گذشتن از مرز و تنظیم ساعت (به دلیل اختلاف زمانی، ساعت‌هایمان را یک و نیم ساعت عقب کشیدیم) راهی شهر ترابزون شدیم. از آنجا که نمی‌دانستیم حداکثر مجاز سرعت در ترکیه چه میزان است، با سرعت 90 کیلومتر، به راهمان در جاده‌ای افتضاح و پر از چاله‌چوله ادامه دادیم.

اولین مقصد ما شهر آگری بود که در آن برای ناهار توقف کردیم. اگر گذرتان به این شهر افتاد به رستوران BAYRAM ALISVERI سری بزنید، می‌توانید در آنجا اسکندرکباب، دونرکباب و آداناکباب را سفارش دهید.

تا به ارزروم برسیم شب شده بود، ترجیح دادیم شب را در همانجا توقف کنیم. اولین کسی که از او خواستیم نام هتل شهر را به ما بگوید، تا رسیدن به هتل Kral همراهی‌مان کرد. از نکات جالب توجه در ارزروم حجاب کامل اغلب خانم‌ها و وجود مسجدهای فراوان است که عموما به سبک مسجدهای ایاصوفیه طراحی و معماری شده است.

صبح روز بعد بود که از ارزروم راهی ترابزون شدیم. جاده ارزروم- ترابزون به نسبت جاده قبلی بسیار بهتر بود، تنها 40 کیلومتر به ترابزون مانده بود که دمای هوا کاهش یافت و سرسبزی روی خود را به ما نشان داد. با چند توقف کوتاه به این شهر رسیدیم و پس از پرس‌وجو از اهالی، هتل SAGIROGLU را برای اقامت انتخاب کردیم، این هتل در مرکز شهر واقع شده است.

بنابراین پس از پارک ماشین‌ها برای صرف ناهار، به یکی از رستوران‌ها رفتیم. و در ادامه از آن برای گشت و گذار در شهر آماده شدیم. در این بخش از سفرمان از کوهی به نام BOZTEPE بالا رفتیم و از آنجا نگاهی به ترابزون انداختیم. در قهوه‌خانه‌های واقع در این کوه سر هر میز یک سماور و قوری برای صرف چای قرار داده‌اند، بنابراین اگر اهل چای هستید، رفتن به این مکان را به هیچ عنوان از دست ندهید.

بازدید و خرید سوغات از مرکز خرید فروم دیگر برنامه ما در این روز بود. صبح روز بعد به سمت شهر مرزی سارپ (مرز ترکیه- گرجستان) رهسپار شدیم، آن هم در جاده‌ای زیبا که از کنار دریای سیاه عبور می‌کرد. پس از پنج‌ونیم ساعت رانندگی به مرز رسیدیم. به واسطه وجود یک بازار مرزی در ترکیه (ISTAMBOL BAZAR) در اینجا هم مرز شلوغ بود، حدود سه ساعت طول کشید تا وارد خاک گرجستان شویم.

دوباره نوبت تنظیم ساعت بود (ساعت گرجستان نیم ساعت از ایران عقب‌تر است) و بعد حرکت به سمت باتومی. باتومی شهر ساحلی و زیبایی است، به ویژه در شب؛ چراکه شهر را با نورهای مختلف تزئین کرده‌اند.

همچنین تمام نماهای ساختمان‌های این شهر با هزینه دولت بازسازی شده است. در باتومی در هتلی به نام (SAN”APIRO) در نزدیکی ساحل بار سفر را به زمین گذاشتیم و سراغ غذاهای گرجی نظیر خاچاپوری (khachapuri)، خینکالی (Khinkali)، چاناخی (Chanakhi) رفتیم.

خاچاپوری از آرد، پنیر، روغن و تخم‌مرغ تشکیل شده و لازم نیست با نان و برنج خورده شود. از آنجا که این غذا پروتئین کافی به بدن می‌رساند و گرجی‌ها عادت به صرف غذای سنگین در طول روز ندارند، بسیاری از آنها به خوردن یک خاچاپوری برای ناهار قناعت می‌کنند. چاناخی از تکه‌های بادنجان، گوشت بره، گوجه درسته پخته و فلفل سبز به همراه سبزیجات و سیر تشکیل شده است.

خینکالی نیز خمیرهای پخته‌شده‌ای است که در آن گوشت چرخ‌کرده و فلفل سیاه قرار داده‌اند. سالاد سزار هم سالاد معروف آنهاست که پیشنهاد می‌کنم خوردن آن را از دست ندهید. در باتومی شما غیر از لذت بردن از سواحل دریا، می‌توانید از بازدید از آبشار زیبایی به نام مخونستی (MAKHUNSETI) و باغ ملی آنجا لذت وافری ببرید. در این باغ انواع درختان و گیاهان سراسر جهان قرار داده شده است. مقصد بعدی ما تفلیس بود.

بااینکه مسیر به گونه‌ای بود که از دریا فاصله می‌گرفتیم، اما کماکان جاده سرسبزی و زیبایی خودش را داشت. در مسیر رسیدن به این شهر از شهر گری (GORI) عبور کردیم. این شهر زادگاه استالین بوده و درحال‌حاضر موزه‌ای از وسایل زندگی، مجسمه و میز کار او در گری وجود دارد.

حتی برخی از شهروندان عنوان می‌کردند که قطاری که با آن رهبر شوروی به ایران آمده نیز در شهر به نمایش گذاشته شده است. پس از رسیدن به تفلیس، اولین کار یافتن هتلی برای اقامت بود که ما پس از پرس‌وجو هتل VIP VICTORIA را انتخاب کردیم. از آنجا که هزینه هتل را همان ابتدا به صورت نقدی پرداخت کردیم، تخفیف خوبی برای ما قائل شدند.

تفلیس شهری است با معماری جذاب و مجسمه‌های فراوان، به گونه‌ای که در هر گوشه شهر مجسمه‌ها خودنمایی می‌کنند، برعکس باتومی مردم در تفلیس لباس‌های رسمی‌تری می‌پوشند و جذابیت‌های آن هم بیش از آنکه طبیعی باشند، تاریخی است.

کلیسای سامبا یکی از این آثار است که علاوه بر مقصد توریست‌ها، برای مردمان گرجی مقدس و قابل احترام است.

از دیگر بناهای تاریخی این شهر « نارین قلعه» است که از بالای آن می‌توان کل شهر تفلیس را مشاهده کرد. این قلعه در دوران شاه‌عباس صفوی ساخته شده و در آن حمام‌های گوگردی و مسجد جمعه بیش از دیگر بناها خودنمایی می‌کند. از منطقه OLD TOWN هم می‌توانید نمای قدیمی شهر را ببینید، اما تفلیس جذابیت‌های طبیعی نیز دارد که از جمله آنها دریاچه لاک‌پشت‌هاست.

بازدید از این دریاچه برای شما خالی از لطف نخواهد بود. پس از چند روز ماندن در تفلیس، مسیر بازگشتمان را از گرجستان به ترکیه تغییر دادیم و از مرز پسوف وارد این کشور شدیم. در فاصله دو مرز، طبیعت بسیار زیبایی را شاهد بودیم، این امر همراه با خلوتی مرز، خاطره بسیار خوشی را برای ما به ارمغان آورد.

پس از پشت سرگذاشتن جاده کوهستانی، وارد یک جاده ناهموار شدیم که ما را به شهر کارز (KARS) راهنمایی می‌کرد. در این شهر برای استراحتی کوتاه و صرف غذا توقف کردیم و پس از آن، راهی مرز بازرگان شدیم تا از آنجا به سمت خانه رهسپار شویم و کوله بار سفر را در آنجا به زمین بگذاریم.

 

پیشنهادها:
برخلاف مرز نودوز ارمنستان در مرز بازرگان محلی برای نصب پلاک بین‌المللی تعبیه نشده است. بنابراین قبل از ورود به پایانه مرزی بازرگان در شهر بازرگان پلاک بین‌المللی را نصب کنید.
برای ورود به ترکیه لازم است که بیمه داشته باشید، هزینه بیمه در ترکیه بیش از شهر بازرگان است، بنابراین پیش از ورود به ترکیه، بیمه سه ماهه را تهیه کنید. اگر مسیر برگشت از مرز پسوف باشد، این مرز تا ساعت شش و هفت باز است، پس زمان‌بندی را در نظر داشته باشید.

پس از ورود به ترکیه، یک تعداد لباس شخصی با چهره بسیار جدی به شما خواهند گفت که مدارک خود را برای انجام برخی امور به آنها بدهید، هرگز این کار را نکنید چون آنها می‌خواهند در قبال انجام چند کار ساده که خودتان نیز از پس آن برمی‌آیید از شما طلب هزینه کنند. این امر در مرز سارپی هم مشاهده می‌شود.
کل مسافت پیموده شده در این سفر چهار هزار کیلومتر بود که 500 کیلومتر آن در شهرها و مسیرهای فرعی برای بازدید از اماکن تفریحی و تاریخی طی شد. دریافت ویزای گرجستان حدود یک هفته طول می‌کشد، اما اگر به‌موقع این هزینه‌ها را نپردازید، دچار تاخیر در سفر خواهید شد. 

 برای مشاهده عکس بزرگتر روی عکس زیر کلیک کنید

 

 
donya-e-eqtesad.com



دور دنیا با یک کلیک

• با زیبایی های گرجستان آشنا شوید
• با شهر زیبای تفلیس گرجستان آشنا شوید
• تابستانی جذاب و دیدنی در گرجستان و ارمنستان
• عظیم‌ترین چرخ‌ و فلک‌ های دنیا +عکس

جاذبه های گردشگری مجارستان

مجموعه: مکانهای تفریحی جهان

مجارستان کشوری زیبا، حاصلخیز و سرسبز با طبیعت ویژه خود در قلب اروپا است. مردمان مهربان و میهمان دوستی دارد. مجارستان سرزمینی ۱۱۰۰ ساله است که در حدود ۱۵۰ سال پیش از کشور اتریش مستقل گشت. فرهنگ مردم مجارستان از معروف ترین و شناخته شده ترین فرهنگهای اروپائی است. سوارکاری و موسیقی دو بخش مهم از فرهنگ آنها است. زبان خاص خود را دارا هستند که زبانی زیبا و مستقل است با ویژگیهای خاص کلامی خود. این کشور همواره مهد مخترعین و هنرمندان بزرگ بوده و دوستان بسیار خوب و مهربانی می توان در بین این مردم پیدا کرد.بوداپـِست پایتخت کشور مجارستان و بزرگترین شهر این کشور است.این شهر بعلاوه مرکز فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و صنعتی مجارستان نیز می باشد.بوداپست از دو بخش بودا و پست تشکیل شده که اولی در کرانهٔ باختری (سمت راست) رود دانوب و دومی در سمت خاوری این رود واقع شده‌اند.جمعیت بوداپست در سال ۲۰۱۱ برابر با ۱٬۷۲۱٬۵۵۶ نفر بوده است. مساحت شهر حدود ۵۲۵ کیلومتر مربع است و به هیچ شهرستانی وابسته نیست و بصورت مستقل از سازمان استانبندی کشور مجارستان اداره می شود.
 مختصری راجع به کشور مجارستان
وسعت: ۹۳ هزار کیلومتر مربع
جمعیت: در حدود ۱۰ میلیون نفر
پایتخت: بوداپست
شهرهای مهم: پچ، میشکلتز، سگد، شوپرون
همسایه ها: اتریش، اسلواکی، رومانی، کرواسی، ، اسلوونی و اکراین
 برخی‌ ویژگیهای جغرافیایی
کشور مجارستان کشوری مسطح با دشت هایی‌ زیبا است که توسط رود دانوب معروفترین و زیباترین رود در اروپا به ۲ بخش شمالی و جنوبی تقسیم شده است. این کشور دارای معماری بسیار زیبا و منحصر به فردی است که اصالت و زیبایی‌ را در خود جای داده‌اند. مجارستان در حوزه اروپای مرکزی قرار دارد و دارای آب و هوایی معتدل می‌باشد. تابستانها در این کشور نسبتا گرم با رطوبی متوسط میباشند و همچنین دارای زمستان‌هایی‌ با بارندگی زیاد و هوایی سرد است.
 کشور مجارستان از قدیمی ترین کشور های استقلال یافت همراه با تاریخ و فرهنگ خاص خود است.مردم مجارستان همواره کوشیده اند تا فرهنگ ، آداب و رسوم خود را همراه با گذشت زمان و در فراز و نشیب تاریخ حفظ بنمایند.
از این رو این کشور نمونه بسیار جالبی جهت همگامی سنت و مدرنیته در کنار یکدیگر می باشد.مجارستان سرزمین گذشته و حال است.قسمت های زیادی از شهر بوداپست جزء میراث فرهنگی جهان بوده و توسط سازمان یونسکو محافظت می گردند.
شهر پچ که یکی از بزرگترین شهرهای کشور مجارستان می باشد. پایتخت فرهنگی اروپـا بوده و همچنین ایـن شهر هر ساله پذیـرای دانشجویان زیادی از سرتاسر جهان می باشد.
 هویز
بزرگترین دریاچه آب گرم جهان در مجارستان واقع شده است و نام آن Lake Hévíz است. مجارستانِ امروز، در سال ۲۰۰۸، یکی از پانزده کشور جهان بود که در دهه گذشته بیشترین میزان مسافران و توریست ها را به خود اختصاص داده اند.
همچنین بزرگترین دریاچه اروپای مرکزی (Lake Balaton) در مجارستان واقع شده است.
ریاچه Hévíz، در بخش غربی دریاچه Balaton واقع شده است ، Heviz یک شهر کوچک و زیبا که از خصوصیات بارزش آن چشمه آب گرمی است که در دمای سرد حدود ۱۵ درجه ، دمایی حدود ۲۷ درجه دارد و البته سرشار از املاح معدنی بود که خاصیت درمانی به این دریاچه می دهد.

 

  کاخ رویال بوداپست
این کاخ بر فراز تپه بودا در قرن سیزدهم میلادی بنا گشت. منظره این کاخ به خصوص در هنگام شب جلوه خاصی به شهر بوداپست بخشیده است. همچنین در این کاخ یک موزه و یک کتابخانه بزرگ قرار دارد.
 تپه گلرت
بر فراز این تپه می توان دید کامل و زیبایی از شهر بوداپست که از دو قسمت بودا و پِشت تشکیل شده را داشت.این تپه را به نام یک اسقف که در حفظ دین مسیحیت در کشور مجارستان ایستادگی کرد و به قول تاریخ در این راه کشته شد نام گذاری کرده اند.
 Chain bridge
این پل یکی از زیباترین پل ها بر روی رود دانوب و اولین پل سنگی بر روی این رود است و از زیباترین پل های موجود در قاره اروپا با چهار شیر زیبای سنگی می باشد. این پل را سمبل شهر بوداپست می نامند.
 ساختمان پارلمان
این ساختمان در کنار رود دانوب یکی از زیبا ترین بناهای اروپا و به قولی زیباترین پارلمان در دنیا می باشد.همواره یکی از جاذبه ها و مراکز دیدنی بوداپست برای توریستها و جهان گردان ساختمان پارلمان بوداپست می باشد.بنای این ساختمان سنگی و طرحی نئوگوتیک دارد.
 میدان قهرمانان
این میدان با مجسمه هایی بسیار زیبا از سرداران دلیر کشور مجارستان مکانی بسیار باشکوه در شـهر بوداپست می باشد. در کنار این میـدان موزه هنرهای زیبای بـوداپـست و پارک شهرقرار دارند.
 دریاچه بالاتون
دریاچه بالاتون بزرگترین دریاچه طبیعی اروپاست که در نزدیکی شهر بوداپست واقع شده است و هتلهای بسیار زیبا با امکانات آب درمانی و ماساژ در کناره های دریاچه همواره درانتظار جهانگردان است.
قایقرانی و جت اسکی سواری از ورزشهای مفرح و شادی بخش این دریاچه محسوب می گردد و رستوران های سنتی در فضای آزاد در کناره این دریاچه فضایی بسیار زیبا و دیدنی و خاطره انگیز را برای شما مهیا نموده است.این دریاچه یکی از دریاچه های بزرگ اروپا و دریاچه ای توریستی تفریحی است که در فصل تابستان توریستهای زیادی را به خود جذب می کند. فاصله این دریاچه با بوداپست در حدود ۱۲۰ کیلومتر می باشد و با قطار با یک سفر دو ساعته قابل دسترسی است.

 

 جزیره مارگیت
این جزیره در میان رود دانوب قرار گرفته و دارای طبیعتی سبز و آرام می باشد و محل مناسبی جهت اوقات فراغت و ورزش می باشد.

منبع:asemoni.com



دور دنیا با یک کلیک

• بهترین کشورها برای گردشگری پزشکی
• قلعه بودا در بوداپست مجارستان (+تصاویر)

آشنایی با جزیره کریسمس

مجموعه: مکانهای تفریحی جهان

جزیرهٔ کریسمس (Christmas Island) جزیره‌ای واقع در جنوب شرق آسیا، در ۳۲۰ کیلومتری جنوب جزیره جاوه در اقیانوس هند است.

جزیره کریسمس نه به خاطر موقعیت جغرافیایی بلکه به علت وابستگی سیاسی در بخش قاره اقیانوسیه قرار گرفته‌است، این جزیره از نظر موقعیت جغرافیایی و مکانی در قاره آسیا قرار دارد. جزیره کریسمس به واسطهٔ وسعت و اهمیت بیشتر نسبت به سایر مستعمرات استرالیا همینطور پرچم جدا از استرالیا دارد.
محتویات
نامگذاری جزیره کریسمس
نام فارسی آن دخیل از انگلیسی است. ای جزیره در روز کریسمس ۱۶۴۳ توسط William Mynors کشف شد.
جزیره کریسمس در سال ۱۶۴۳ میلادی توسط یک کاپیتان انگلیسی به نام، ویلیام مینورز (William Mynors) کشف شد، وجه تسمیه این جزیره به این خاطر است که کاپیتان مینورز این جزیره را دقیقاً در روز ۲۵ دسامبر برابر با روز کریسمس کشف کرد. جزیره کریسمس در سال ۱۸۸۸ ضمیمه استعمار بریتانیا شد و استخراج فسفات از معادن فسفات این جزیره در سال ۱۸۹۰ آغاز شد. بریتانیا در ۱ اکتبر ۱۹۵۸ وظیفه کنترل و ادارهٔ جزیره کریسمس را به استرالیا واگذار کرد. بیش از دو سوم جزیره به عنوان پارک ملی شناخته می‌شود
سیاست جزیره کریسمس
فرماندار جزیره آقای نیل لوکاس (Neil Lucas) نام دارد که از ۳۰ ژانویه ۲۰۰۶ از جانب دولت استرالیا به عنوان فرماندار این جزیره انتخاب شد.
جغرافیای جزیره کریسمس
مساحت جزیره کریسمس ۱۳۵ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۱٬۴۹۳ نفر می‌باشد.
پایتخت کریسمس شهر ستلمنت (The Settlement) می‌باشد که بیشتر جمعیت جزیره در این شهر زندگی می‌کنند.
بلندترین نقطه جزیره کریسمس، موری هیل (Murray Hill) با ۳۶۱ متر ارتفاع در مرکز جزیره واقع شده‌است.
مردم جزیره کریسمس
نژاد ۷۰ % ساکنان جزیره کریسمس چینی، ۲۰ % اروپایی و ۱۰ % مالایایی است،
همچنین دین ۳۶ % از جمعیت جزایر کریسمس بودایی، ۲۵ % مسلمان و ۱۸ % نیز مسیحی می‌باشد.
زبان رسمی در جزیره کریسمس، انگلیسی است همچنین زبانهای چینی و مالایایی نیز در جزیره کاربرد دارد.

 

اقتصاد جزیره کریسمس
واحد پول جزایر کریسمس دلار استرالیا با واحد جزء سنت نام دارد.
معادن فسفات تنها فعالیت اقتصادی مهم اهالی جزیره کریسمس است، در دسامبر ۱۹۸۷ دولت استرالیا این معادن را بست ولی مجدداً در سال ۱۹۹۱ معادن فسفات را بازگشایی کرد. ماهیگیری از دیگر راههای تامین معاش مردم جزیره کریسمس می‌باشد.

 منبع:wikipedia.org