اندونزی را می توان یکی از افتخارات بی بدیل زمین شناسی نامید. این کشور که از تعداد زیادی جزیره تشکیل شده زیبایی های طبیعی فراروانی را در دل خود جای داده است. یکی از جذابترین مناظر دیدنی این مجمع الجزایر، دریاچه های سه رنگ است که دیدنشان شگفتی بیننده را به همراه دارد.
هر یک از این سه دریاچه نام مخصوص به خود را دارند و به باور اهالی بومی اینجا محل استراحت و رسیدگی به امور معنوی اجدادشان بوده است. این سه دریاچه با نام های دریاچه سالخوردگان، دریاچه جوانان و دریاچه دوشیزگان شناخته می شوند.
گفته می شود رنگ این سه دریاچه براساس حال و احوال ارواح تغییر می کند و اگر مشکلی برایش پیش آید، روح نیاکان ناآرام می شود.
منبع:banki.ir
دور دنیا با یک کلیک
گردشگری - بازدید از غارها، شنا کردن در آب زلالی که در برخی غارها جریان دارد و بالا رفتن از صخره های رنگی این عجایب زیرزمینی، یکی از جاذبه های صنعت گردشگری به شمار می رود.
همواره در گوشه و کنار جهان می توان از گردشگران بی باک و ماجراجویی که در حال عبور از دالان های زیرزمینی تاریک و وحشتناک هستند سراغ گرفت. افرادی که می کوشند با ورود به تونل های تاریک زیرزمینی، رمز و راز غارهایی که کمتر بشری به آنجا پا گذاشته را کاوش کنند.
حتی آن دسته از گردشگرانی که تمایلی به غارنوردی هم ندارند، اغلب در برابر وسوسه بازدید از غارهای معروف جهان تسلیم می شوند. امروزه غارهای شناخته شده سطح جهان که بعضاً مجهز به محل های تردد امن و نورپردازی های مسحورکننده است، هزاران بازدیدکننده را به خود جذب می کند.
ضمناً در برخی از این غارها می توان بقایای انسان های اولیه و یا فسیل هایی از جانداران مختلف را نیز تماشا کرد.
در زیر به معرفی 9 غار مشهور جهان می پردازیم:
1. غار ویتومو گلورم
غار ویتومو گلورم (Waitomo Glowworm) واقع در شمال جزیره نیوزیلند، یکی از زیباترین غارهای جهان به شمار می رود.
یکی از دلایل زیبایی خیره کننده این غار، وجود تعداد بسیار زیادی کرم شب تاب است که منحصراً در نیوزیلند یافت می شود.
این کرم ها برای جذب حشرات کوچک جهت تغذیه، از خود نور ساطع می کنند و در شب، منظره حیرت انگیزی می آفرینند.
تماشای این غار در شب هنگام که تعداد بی شماری کرم به سقف و دیوارهای غار آویزان می شوند و به نورافشانی می پردازند، مناظر بدیعی ایجاد می کند که شاید هیچ گاه از یاد گردشگرانی که با قایق در غار به گشت و گذار مشغول هستند پاک نشود.
2. رودخانه زیرزمینی پورتو پرنس
معمولاً کسانی که نسبت به غارها آشنایی چندانی ندارند، غارها را مکانی پر از صخره و سنگ تصور می کنند و شاید کمتر احتمال بدهند که در آنها بتوان از رودخانه و جریان آب سراغ گرفت.
به این افراد پیشنهاد می شود از یکی از شگفت انگیزترین غارهای جهان، یعنی رودخانه زیرزمینی پورتو پرنس (Puerto-Princesa) که در شهر پالاوان (Palawan) فیلیپین واقع شده، بازدید کنند.
این رودخانه زیبا و مرموز که در زیر زمین جاری است، چندین کانال مختلف دارد. در طول سال های متمادی، شکل گیری صخره ها و مواد معدنی موجود در غار، مناظر زیبایی را خلق کرده است.
قایق های پارویی خالی در دهانه غار منتظر گردشگرانی هستند که می خواهند طول این رودخانه پرصخره را که پوشیده از استالاکتیت است بپیمایند.
این رودخانه زیرزمینی در پارک ملی پورتو پرنسس قرار گرفته است. پارک مزبور در در فهرست «عجایب هفت گانه طبیعی زمین» یونسکو قرار دارد.
3. غار بارتون کریک
غار بارتون کریک (Barton Creek) یکی از جاذبه های زیرزمینی کشور بلیز (Belize) واقع در آمریکای مرکزی است.
طبق شواهد باستانی، مایاها از این غار به عنوان مکانی برای دفن اموات خود استفاده می کرده اند.
با گذشت قرن ها از انقراض تمدن مایا، هنوز هم بقایای انسانی در داخل غار قابل مشاهده است. این غار با صخره های شگفت انگیز و تاریخ منحصر به فردی که دارد، گردشگران زیادی را به خود جلب می کند.
آب جاری در غار بارتون کریک به گونه ای است که گردشگران می توانند در آن شنا کنند.
4. غار هاریسون
در کشور جزیره ای باربادوس (Barbados) واقع در میان دریای کارائیب و اقیانوس اطلس شمالی، غارهای طبیعی زیادی وجود دارد که بزرگترین آنها غار هاریسون (Harrison) است.
فرسایش طبیعی صخره های آهکی غار در طی صدها هزار سال، باعث به وجود آمدن تعداد زیادی راهرو و تونل تو در تو شده که جلوه شگفت انگیزی به غار بخشیده است.
گردشگران با استفاده از تراموا می توانند در این راهروهای زیبا حرکت کنند. به این تابلوی نقاشی، استالاکتیت ها و استالاگمیت هایی با اشکال عجیب و غریب که بر اثر حرکت آب در غار پدید آمده را نیز اضافه کنید.
دسترسی آسان به غار هاریسون یکی از مزیت های آن به شمار می رود و به همین دلیل غارنوردان آماتور به راحتی می توانند در آن تفرج کنند.
5. غار فونگ نا
غار فونگ نا (Phong Nha)، دومین غار بزرگ ویتنام، در میان پارک ملی فونگ نها-که بانگ (Phong Nha Ke Bang) قرار دارد.
این پارک با دارا بودن 2000 کیلومتر مربع مساحت، جزو میراث های جهانی یونسکو محسوب می شود.
غار فونگ نا نیز در سایت میراث فرهنگی یونسکو به ثبت رسیده است. در پارک مزبور بیش از 300 غار وجود دارد ولی تنها بخشی از این غارهای طبیعی مورد بررسی و کاوش قرار گرفته است.
علیرغم وجود چنین شبکه گسترده زیرزمینی، گردشگان فقط به بازدید از یک مایل اول غار مجاز هستند.
6. غار ماموت
شغار ماموت (Mammoth) در ایالت کنتکاکی آمریکا، یکی از دیدنی ترین و سهل الوصول ترین غارهای آمریکاست.
این غار با داشتن طولی برابر با 350 مایل، طولانی ترین غار جهان به شمار می رود. در غار ماموت، ماهیان کوری که در تاریکی و فضای بدون نور می توانند زندگی کنند، یافت می شود.
همچنین این غار دارای تونل ها و راهروهای بی انتهایی است و به همین دلیل، مکانی بسیار مناسب برای غارنوردان تازه کار، گردشگران و پژوهشگران کنجکاو محسوب می شود.
7. غار کارلزبد
غار کارلزبد (Carlsbad) واقع در پارک ملی ایالت نیومکزیکو، یکی دیگر از غارهای پرطرفدار آمریکا به شمار می رود.
این غار با 44 کیلومتر طول، در کوه های گوادلوپ (Guadeloupe) در جنوب نیومکزیکو قرار دارد.
فرسایش آب در طول صدها هزار سال، باعث شده صخره های زیبا و هنرمندانه ای در سراسر این غار تراشیده شود و همچون تابلو در معرض دید بازدیدکنندگان قرار گیرد.
8. غار گونونگ مولو
در اعماق جنگل های بورنئو، پارک ملی گونونگ مولو قرار دارد که بهترین وسیله برای رفت و آمد به آن، هواپیماست.
این پارک دارای چهار غار قابل بازدید است که گردشگران و علاقه مندان به طبیعت می توانند از سیر و سیاحت در آنها لذت ببرند.
کسانی که می خواهند به عمق غار گونونگ مولو (Gunung Mulu) سفر کنند، باید از مقامات مربوطه کسب اجازه نمایند و این کار را با همراهی و نظارت راهنماهای آموزش دیده انجام دهند.
9. غار کنگو
غار کنگو (Cango) در استان کیپ غربی در جنوب آفریقای جنوبی واقع شده است. این غار یکی از زیباترین جاذبه های طبیعت زیرزمین و همچنین یکی از سهل الوصول ترین غارهای قاره آفریقاست.
استالاگمیت های بزرگ و نیز تونل های بزرگ از مشخصه های غار کنگو به شمار می رود. به منظور تامین امنیت گردشگران و سهولت گردش در غار، مسیرهای پیچیده غار با استفاده از چراغ های متعددی روشن و نورانی شده است.
در این غار معمولاً برگزاری یک سری «تورهای پیشرفته» برای کسانی که به صخره نوردی و گشت و گذار بیشتر در غار تمایل دارند، ارائه می شود.
غار کنگو یکی از مقاصد پرطرفدار گردشگرانی است که به آفریقای جنوبی سفر می کنند.
منبع:lastsecond.ir
دور دنیا با یک کلیک
برزیل بزرگترین و پرجمعیتترین کشور آمریکای جنوبی است. پایتخت آن برازیلیا و زبان رسمی آن پرتغالی است. برزیل که منطقه وسیعی را بین مرکز آمریکای جنوبی و اقیانوس اطلس در بر میگیرد، شرقیترین کشور قاره آمریکاست و با کشورهای اروگوئه، آرژانتین، پاراگوئه، بولیوی، پرو، کلمبیا، ونزوئلا، گویان، سورینام و گویان فرانسه هممرز است.
برزیل دارای زمینهای کشاورزی گسترده و جنگلهای استوایی است و با داشتن منابع طبیعی گسترده و نیروی کاری غنی قدرتمندترین اقتصاد آمریکای جنوبی است. در گذشته، این کشور مستعمره پرتغال بود و تنها کشور قاره آمریکاست که مردم آن به زبان پرتغالی سخن میگویند.
ساخت شهر برازیلیا به این علت بود که میخواستند محل پایتخت برزیل - که پیش از آن شهر ریو دوژانیرو بود- را تغییر داده و بیشتر به مرکز و غرب کشور بیاورند تا به دیگر ناحیهها نزدیکتر باشد. برای این تغییر پایتخت، نیروی کاری عظیمی از سراسر کشور بهکار گرفتهشد. طرح و نقشه این شهر بشکل یک هواپیماست.
ریو دوژانیرو (به پرتغالی Rio de Janeiro) در جنوب شرقی کشور برزیل قرار دارد. این شهر پس از شهر سائوپولو بزرگترین شهر برزیل است و تا سال 1960 پایتخت این کشور بود. این شهر توریستی در کنار کوههای انبوه از جنگل و سواحل و خلیجهای اقیانوس اطلس قرار گرفتهاست.
شهر ریو دوژانیرو، میزبان بازیهای المپیک تابستانی 2016 خواهد بود. شهر ساحلی ریو دارای 3 ساحل به نامهای ساحل کُپاکاپانا، ایپانما و لِبلان است. این سواحل به بهشت موجسواران معروف هستند. در بالای کوه کورکووادو (corcovado) بزرگترین مجسمهء دنیا قرار دارد. این مجسمه 710 متر ارتفاع دارد که شمایل عیسی مسیح را با آغوش باز به تصویر کشیدهاست.
کجا و چه زمان؟
خیلی خوب است که در هر فصلی از سفر خود به برزیل آب و هوای مناطق مختلف را مطالعه کنید و با توجه به اینکه برزیل در نیمکره جنوبی قرار دارد و فصلها برعکس نیم کره شمالی است برنامه سفر خود را تنظیم کنید. برای مثال آمازون یکی از بارانیترین مناطق جهان است و از اوایل بهمن تا اواسط اردیبهشت ماه سفر به این نقطه با مشکلات راه و بارش همراه است و از سفر به پانتنل (Pantanal) در این زمان خودداری کنید. جنوب برزیل سختترین تابستانها و زمستانها را دارد که در زمستان بارش برف نیز وجود دارد.
مردم برزیل بیشترین سفرها را در تابستان انجام میدهند که این امر هزینههای تعطیلات و قیمتها را افزایش میدهد ولی همین شلوغ بودن شهرهای توریستی فستیوالهای تفریحی زیادی را با خود به همراه میآورد و خدمات توریستی را افزایش میدهد و به هزینههایش میارزد. زمستان فصل کم توریست و خلوت است.
با دارا بودن مساحت بسیار زیاد تفاوتهای دما و گوناگونی آب و هوا و بارش امری عادی است. رطوبت هوای ریو؛ پایتخت برزیل در تابستانها طاقت فرساست و دمای هوا حدود 30 درجه سانتی گراد است. و در زمستان کمی هوا متعادل تر است و دما به 20 درجه هم میرسد. در سواحل شمال شرق به دلیل کمتر بودن رطوبت دمای هوا در تابستان به بیشتر از 30 درجه نیز میرسد. در جنوب و در سائو پاولو و پارانا دمای هوا در زمستان به 15- درجه هم میرسد.
برای رفتن به آمازون میتوانید قایقی را اجاره کنید و از طریق رودخانه به تماشای آن بروید ولی به هیچ وجه بدون راهنما به داخل جنگلهای آمازون قدم نگذارید چرا که قبایلی در آنجا زندگی میکنند که رسوم و فرهنگهای مخصوص خود را دارند و بخش بزرگی از آمازون هنوز به طور کامل کشف نشده است
یک روز در جشن برزیلیها
فستیوالهای متعددی در تمام طول سال برپا هستند ولی معروفترین آن کارناوال نام دارد و 6 هفته و نیم قبل از عید شکر گذاری در روزی که به نام چهارشنبه خاکستر (Ash Wednsday) معروف است برگزار میشود. چهارشنبه خاکستر نوعی مراسم مذهبی کاتولیک است ولی در برزیل بیشترین توجه در این فستیوال تفریح و میهمانیها است.
ساحل ایپانما (Ipanema) در ریو نیز یکی دیکر از جاذبههای ریو است. سری به ساحل کاپوکوبانا (Copacobana) نیز بزنید.
کوهستان کله قند (SugarLoaf Mountain) قلهای به شکل کله قند است که رفت و آمد به آن توسط تله کابین صورت میگیرد و نمای بسیار زیبایی از ارتفاعات کوه و ساحل را به شما میدهد.
آبشارهای ایگواچو یکی از زیباترین نماهای طبیعی برزیل واقع در پارانا (Paraná) است. این آبشارها در حقیقت بین آرژانتین و برزیل تقسیم شدهاند. از برزیل نمایی زیبا و از آرژانتین نمایی نزدیک را خواهید دید.
برای رفتن به آمازون میتوانید قایقی را اجاره کنید و از طریق رودخانه به تماشای آن بروید ولی به هیچ وجه بدون راهنما به داخل جنگلهای آمازون قدم نگذارید چرا که قبایلی در آنجا زندگی میکنند که رسوم و فرهنگهای مخصوص خود را دارند و بخش بزرگی از آمازون هنوز به طور کامل کشف نشده است.
شهر برازیلیا در حقیقت پایتخت مدرن و سیاسی برزیل است. طراحی کلی شهر و ساختمانها و ادارات دولتی این شهر دیدنی است. یادبود اسکار نیمیر (OscarNiemeyer) نیز از دیگر دیدنیهای معماری این شهر به حساب میآید.
شهر سائو پائولو یکی از بزرگترین شهرهای جهان به حساب میآید و به بیانی جنگلی از ساختمان و آسمان خراش است. در اکثر شهرهای برزیل از جمله سائو پائولو و ریو و براسیلیا نماها و آثار معماری جزو دیدنی ترین جاذبهها هستند.
اطلاعات مفید
درپی شیوع تب زرد در برزیل تمامی توریستها به زدن واکسن مربوطه قبل از سفر به نقاطی که بیماری در آنجا دیده شده؛ توصیه میشوند. برازیلیا نیز در منطقه شیوع این بیماری قرار دارد. پول رایج برزیل بریل رئال نام دارد. هر رئال برزیل 510 تومان است. برزیل در 3- ساعت گرینویچ قرار دارد. برای رانندگی در برزیل به گواهینامه بین المللی (IDP) نیاز دارید.
منبع:hamshahrionline.ir
rozanehonline.com
دور دنیا با یک کلیک
جزایر مالدیو
مالدیو کشوری است جزیرهای در اقیانوس هند واقع در در جنوب غربی هند. پایتخت آن ماله است. جمعیت این کشور ۳۲۸ هزار نفر و واحد پول آن روفیه مالدیواست.
زبان رسمی این کشور دیوهی نام دارد که زبانی هندواروپایی است و همانندیهایی با زبان سینهالی قدیم دارد. مردم آن از قوم مالدیوی هستند که تبارشان به مردم سریلانکا و هند (آمیخته آریایی و دراویدی) میرسد و رگههایی از اعراب نیز در میان آنها وجود دارد. هم زبان و هم مردم آن با نام دیوِهی نامیده میشوند که واژه دیبـِجات و دیباجات که در فارسی و عربی در قدیم برای مالدیو به کار میرفت نیز شکلی از همین واژه دیوهی است.
دین رسمی این کشور اسلام است و پیروی از دیگر ادیان در ملأ عام ممنوع و قابل پیگرد قانونی است. مالدیو در سال ۱۹۶۵ از بریتانیا مستقل شد.
مالدیو هم از نظر جمعیت و هم مساحت کوچکترین کشور قاره آسیا است. زمینهای این کشور به طور میانگین ۱٫۵ متر از سطح دریا ارتفاع دارند و بنابر این کمارتفاعترین کشور جهان بهشمار میآید. بلندترین نقطه این کشور تنها ۲٫۴ متر ارتفاع دارد. ماله، پایتخت مالدیو ۱۰۴ هزار نفر جمعیت دارد و به طور سنتی محل اقامت شاه و تاجگذاریها بود.
جزایر مالدیو از مکانهای جذاب برای غواصان است و ایستگاههای غواصی زیادی در این جزایر وجود دارد.
مالدیو سرزمین جزیرههاست؛ جزیرههایی کوچک که با فاصلههای کمی از هم این کشور را میسازند. شاید بتوان این کشور را آرامترین جای کرهی زمین نامید. با وجود شور و هیجانی که در ساحل بعضی از این جزیرهها برپاست، باز هم آرامش آبی اقیانوس بر تمام اینها چیره میشود.
تقریباً تمام جزیرهها آب و هوای گرمسیری مالدیو را دارند؛ بهار، تابستان و حتی اوایل پاییز، گرم است و خشک؛ اما زمستانها با وجود گرما، رطوبت هوا بالاست، بارانهای زیادی میبارد و باد و طوفان هم در جریان است. از آنجا که ناآرامی دریا، حرکت قایقها و کشتیها بین جزیرهها را محدود میکند، توریستها خیلی علاقهای به سفر در این فصل ندارند. بهترین وقت برای دیدن جزیرههای مالدیو، هوای آفتابی تابستان و یا شور و هیجان قبل از کریسمس در پاییز است. برای تعیین وقت سفر، فراموش نکنید مردم مالدیو مسلمان هستند و در ماه رمضان ممکن است به راحتی نتوانید همهجا غذا پیدا کنید یا حتی شهرها نیمه تعطیل به نظر برسند.
هواپیما معمولترین راه رسیدن به مالدیو است. مسافران در فرودگاه بینالمللی ماله که در جزیرهی هولهوله و نزدیکی ماله، پایتخت مالدیو، قرار گرفته از هواپیما پیاده شده و از آنجا با اتوبوسهای فرودگاه به اسکلهی مسافربری هدایت میشوند. زمان حرکت از این اسکله به طرف جزیرههای دیگر با توجه به مقصد شما متفاوت است. مسیر جزیرهی فرودگاه تا هر کدام از جزیرهها را با قایق یا هواپیماهای دریایی طی میکنند. هواپیماهای دریایی را تاکسی هوایی نیز مینامد، اما تعدادشان به اندازهی قایقها نیست و ممکن است برای اینکه سوار آنها شوید مجبور باشید خیلی منتظر بمانید. اگر دوست داشته باشید با قایقهای اختصاصی به جزیرهی مقصدتان بروید، بهتر است از قبل با هتل هماهنگ کنید. هزینهی اجارهی قایق اختصاصی نسبتاً گران است و هیچ بعید نیست در روزهای پرطرفدار توریستها، از بلیت هواپیما بیشتر خرج بردارد. بهتر است نسبت به زمان و مدت پرواز خود آگاهی داشته باشید، چون اگر بعد از تاریکشدن هوا به هولهوله برسید، هیچ قایقی شما را به جزایر دیگر نمیبرد و مجبورید شب را در هتل هولهوله اقامت کنید.
جزایر نیمهی شمالی مالدیو پرطرفدارتر از نیمهی جنوبی هستند، جمعیت بیشتری دارند و امکانات خوبی برای توریستها فراهم کردهاند. یکی از مشهورترین جزایر شمالی، جزیرهی گافاروفالو است. گافاروفالو نزدیک پایتخت است و یکی از بهترین جاهای اقیانوس هند برای غواصی محسوب میشود. تورهای غواصی که در این جزیره برگزار میشوند، تجهیزات و راهنماهای خوبی در اختیار مسافران میگذارند. در کنار غواصی، کارهای دیگری نیز در سواحل گافاروفالو انجام میشود، مثل عکاسی زیر آب که یک عکاس همراه شما به زیر آب میآید و وقتی مشغول لذتبردن از دنیای زیر اقیانوس هستید، تصویرتان را ثبت میکند؛ به هر حال یک عکس یادگاری کنار ماهیهای کوچک رنگارنگ یا مرجانها، چیزی نیست که توی آلبوم همه پیدا شود.
آری، تودو و رادهو از دیگر جزایر نیمهی شمالی هستند. در آری معمولاً توریست از جاهای دیگر بیشتر پیدا میشود، چون هتلهای خوبی دارد و یک بازار محلی در این جزیره برقرار است که صنایع دستی زیبایی میفروشد: صندلهای حصیری یا انگشتری با صدف آبی که قیمتهای مناسبی هم دارند.
در تودو معبدی باستانی و بودایی وجود دارد که متعلق به قبل از مهاجرت دریانوردان عرب به مالدیو و مسلمان شدن مردم این ناحیه بوده و مجسمهی بودا و سکهی طلایی که در این معبد وجود دارد سالها قبل از میلاد ساخته شده.
در شمال مالدیو، شاید بد نباشد سری هم به جزیرهی باریک و بلند هاالیف بزنید. در این جزیره ماهیگیری شغل اصلی مردم است و بهترین رستورانهای غذای دریایی مالدیو هم پیدا میشود. رستورانها ممکن است خیلی شیک و چند ستاره نباشند یا حتی کل رستوران دکهای کوچک در نزدیکی دریا باشد که همانجا میگوهای تازه را در روغن سرخ میکند و همراه با کنجد و سسهای مخصوص مالدیوی میفروشد، ولی اگر به دنبال مزهی غذا هستید، شک نکنید که یکی از بهترین میگوهای دنیا را خوردهاید. بیشتر توریستها در مالدیو از تنوع غذاهای دریایی گیج میشوند؛ صدها مدل ماهی، میگو، صدف و خرچنگ که با صدها روش مختلف پخته میشوند. ماهیهای کبابی البته طرفدارهای بیشتری دارد. ماهیهای کبابی را همراه با نان تنوری سرو میکنند که قبل از گذاشتن داخل تنور به آن سیر چرخشده مالیدهاند.
اگر شلوغی جزایر شمالی را دوست ندارید و ترجیح میدهید در ساحلی خلوت دراز بکشید و نوشیدنی نارگیل تازه بخورید، جزایر جنوبی شما را خوشحال خواهد کرد. واوو یکی از این جزیرههاست که کمجمعیتترین جزیرهی مالدیو شناخته میشود. اسکلهی منظمی دارد و یکی از گرانترین اقامتگاههای مالدیو هم در آن است.
جزیرهی ادو نیز در نیمهی جنوبی مالدیو، از نظر اقتصادی بعد از ماله شهرت خوبی در منطقه دارد و به همین خاطر هتلها و رستورانهای گرانقیمت و لوکسی در آن هست که با چشماندازی زیبا کنار دریا ساخته شدهاند.
شاید سفر به جزایر مالدیو با بچهها خیلی خوشایند نباشد؛ چون برای رفت و آمد به جزیرههایی که در اقیانوس پراکندهاند باید چند باری سوار قایق شوید و ممکن است کودکان دریازده شوند. از طرفی تفریحات چندانی که مناسب کودک باشد در این جزیرهها پیدا نمیشود. کلاً در این جزیرهها انتظار دیدن جای خاص یا انجام فعالیت خاصی را نداشته باشید. سنگینتری فعالیتی که باید انجام دهید، شنا و غواصی است. به جای تمام کارها، روی شنهای سفید ساحل و زیر سایهی برگهای پهن گرمسیری دراز بکشید و استراحت، استراحت و فقط استراحت کنید.
منبع:asemoni.com
دور دنیا با یک کلیک
این درختان به طور منطقی نباید آنجا باشند، آنها از روز اول در این وضعیت قرار نداشتند، مانند همه درختان دیگر بودند تا اینکه رودخانه ای که در نزدیکی آنها قرار داشت عصبانی و خروشان به سمتشان آمد و آنها را در خود بلعید و به زیر آب برد. آنها حالا مجبورند تا ریشه هایشان را در میان گِل، خاک و شن بدوانند به امید اینکه زنده بمانند.
دریاچه کندی، قزاقستان
دو هزار متر بالاتر از سطح دریا، منطقه ای با 400 متر طول و عمقی که در بعضی نقاط به 30 متر هم می رسد. اینجا دریاچه «کندی» قزاقستان است. شاید مشخصه های ظاهری این دریاچه مانند همه دریاچه های دیگر دنیا باشد اما آنچه در لحظه اول کندی را متفاوت تر و عجیب تر از دیگران در چشم هر بیننده ای نشان می دهد درختانی است که ریشه هایشان را در کف دریاچه دوانده اند اما به گونه ای سر از آب بیرون آورده اند که گویی دکل کشتی هایی غرق شده هستند.
دریاچه کندی
«کندی» جوانترین دریاچه دنیاست که تنها یک قرن از عمرش می گذرد و زندگی اش را مدیون سیلی است که باعث شست و شوی سنگ های آهکی ولغزش آنها شد تا آبی را که پشت شان پناه گرفته بود به این سمت روانه کنند. کندی متولد شد اما تولدش با مرگ درختانی همراه بود که تنها توانستند نوک خود را از آب بیرون نگه دارند، شاخه هایی خشک که تنها پناهگاهی برای شناگران خسته باشند تا زمانی کوتاه دستان خود را دور شاخه ها حلقه کنند.
این دریاچه در فصل های سرد و گرم سال تصاویری متفاوت از خود به نمایش می گذارد. در روزهای گرم تابستان، این دریاچه تصویری از آبی گرم و درختانی سبز را در ذهن بازدیدکنندگانش بر جای می گذارد، در حالی که در زمستان، با سطحی کاملا یخ زده داستانی متفاوت را روایت می کند. با این حال، دوستداران کندی، در زمستان هم از آن دست نمی کشند. روح ناآرام و ماجراجوی غواصان، آنها را به اعماق یخ زده می کشاند و آنچنان فریفته زیبایی مناظر می شوند که سردی آب را فراموش می کنند.
کامپونگ پوک، کامبوج
در کشور کامبوج، جنگل شناوری وجود دارد که درخیتان آن سر از آب بیرون آورده اند و نمایی زیبا به دریاچه ای که در آن قرار دارند بخشیده اند. کامبوجی ها از این درختان به خوبی مراقبت می کنند و آنها را موجوداتی قابل احترام می دانند.
دریاچه کدو، تگزاس
این دریاچه با آن چهره رمزآلودش مأمن درختان سروی است که در آب و نه در خشکی، زنده اند و به حیات خود ادامه می دهند. این دریاچه در مرز تگزاس با ایالت لوئیزیانا قرار دارد و دریاچه ای طبیعی محسوب می شود و مساحتی در حدود 25 هزار جریب زمین را به خود اختصاص داده است.
دریاچه بزید، رومانی
حدود 25 سال پیش برای جلوگیری از طغیان رودخانه و سرازیر شدن سیل به دره، سدی در نزدیکی روستای بزید کشور رومانی بنا شد اما سد هم نتوانست مقاومت خوبی در مقابل سیل از خود نشان دهد و با خراب شدنش، روستا و باغ های نزدیکش را زیر آب برد. ساکنان ده بعد از اینکه خانه هایشان را از دست دادند مجبوربه نقل مکان به محلی در همان نزدیکی شدند اما درختان نه قدرتی برای رفتن داشتند نه جایی برای ساکن شدن.
همانجا ماندند تا پوسیدند. حالا تنه های پیچ خورده شان مانند دستان چروکیده یک پیرزن از آب بیرون زده و صحنه های زیبایی از تضاد پیری و جوانی را خلق کرده اند. این دریاچه هر ساله میزبان گردشگران زیادی است که برای دیدن زیبایی های جنگل زیر آب به این منطقه سفر می کنند.
اطراف این دریاچه پر است از فیل هایی که آب بازی می کنند و پرنده هایی که بالای سر آن پرواز می کنند و جنگل زیر آب که زیبایی دو چندانی به دریاچه بخشیده است
دریاچه یوداوالاوه، سریلانکا
با اولین نگاه به «دریاچه یوداوالاوه» در سریلانکا بیشتر از اینکه حس بودن در کنار یک دریاچه به بیننده منتقل شود، تصویری از یک جنگل انبوه در ذهن شکل می گیرد.
اشتباه نکنید، قبل از اینکه این منطقه نام دریاچه یوداوالاوه را تجربه کند جنگلی به همین نام در این منطقه وجود داشت، جنگلی که به خاطر طغیان آب رودخانه، تبدیل به مخزن عمیقی از آب شد.
دریاچه یوداوالاوه
حالا، آب ها ساکنان همیشگی این قسمت شده اند و درختان مجبورند وجود این مایع حیاتبخش را همچون هوا، هر لحظه در اطراف خود حس کنند. درختان در اثر هجوم سیل همگی جان خود را از دست دادند وتنها تنه آنها از آب بیرون ماند اما دریاچه با آمدنش حیوانات زیادی را برای سیراب شدن به سوی خودش جذب کرد. حالا اطراف این دریاچه پر است از فیل هایی که آب بازی می کنند و پرنده هایی که بالای سر آن پرواز می کنند و جنگل زیر آب که زیبایی دو چندانی به دریاچه بخشیده است.
دریاچه پریار، هند
ایالت کرالای هند هم صاحب یکی از جنگل های فرورفته در آب است. دریاچه «پریار» جایی پر آب است که در اثر سیل و طغیان رودخانه در سال 1895 به وجود آمد. دریاچه مساحتی در حدود 55 کیلومتر مربع را به خود اختصاص داده و نامش را از رودخانه ای به امانت گرفته که از آن تغذیه می کند.
اگر سری به هند زدید وگذرتان به پربار افتاد، حتی اگر نخواستید غواصی کنید و درختان را از نزدیک لمس کنید، می توانید از کنار دریاچه هم به تماشای این درختان که تمام قد در آب فرو رفته اند بنشینید و لذت ببرید.
دریاچه ولتا، غنا
مسوولان وزارت نیروی جمهوری غنا برای ایجاد سد برق آبی «اکوسومبا» 78 هزار نفر از ساکنان منطقه را مجبور کردند در سال 1965 میلادی به منطقه ای دیگر نقل مکان کنند و بعد از آن بود که 120 روستای کوچک کاملا نابود شدند. با تخریب روستاها، دریاچه ای مصنوعی با 8/462 کیلومتر مربع وسعت روی خط استوا ایجاد شد تا به کمک سد بیاید و نیروی برق سراسر کشور را تولید کند، دریاچه ای که هزاران درخت را در خود خفه کرد.
حالا و بعد از گذشت چند دهه دولت غنا تصمیم گرفته تا 14 هزار متر مربع از این درختان را قطع کند اما مخالفان این طرح معتقدند تنه هایی که زیر آب باقی خواهند ماند می توانند تهدیدی جدی برای تور، قایق و جان ماهیگیران به حساب آیند و با پوسیدن در آب، تعادل زیست محیطی دریاچه ای به این وسعت را به هم بریزند.
منبع:hamshahrimags.com
دور دنیا با یک کلیک